معرفی موسیقی سنتی ایرانی

موسیقی سنتی ایران قبل از دوران ما وجود داشت و نسل به نسل و در بین مردم منتقل شد تا اینکه بخشی که بسیار پرطرفدار است هنوز زنده است و تبدیل به یک فرم مدرن شده است. ایران باستان دارای 3 نوع موسیقی سنتی بوده که شامل موسیقی تشریفاتی یا مذهبی، موسیقی محلی و موسیقی رزمی است.

تعریف کلی موسیقی سنتی

رواج موسیقی در ایران با مهاجرت آریایی ها به این کشور آغاز می شود و آثاری که از این دوره به دست آمده نشان می دهد که خنیا به عنوان موسیقی در ایران سابقه ای چند هزار ساله دارد. "باربت" یکی از اولین آلات موسیقی ایران است که قدمت آن به 800 سال قبل از میلاد می رسد.

در دوره هخامنشیان از موسیقی ایرانی در مراسم مذهبی و همچنین دربارهای رسمی استفاده می شد. اصطلاحات «خنیه» و «خنیاگری» از زمان ساسانیان در ایران رواج داشته است و باربد در این دوره تاریخی یکی از اولین آهنگسازانی در خاورمیانه بود که چارچوب موسیقی اولیه را به نام خسروانی ایجاد کرد.

در واقع سبک موسیقی سنتی به موسیقی ای اطلاق می شود که برگرفته از فرهنگ و سنت باشد و در طول زمان رشد و تکامل یافته و به شکل کنونی خود رسیده است. همچنین نباید فراموش کرد که موسیقی سنتی ایرانی و موسیقی محلی ایرانی در این دسته قرار می گیرند.

محل اجرای موسیقی سنتی ایرانی

این نوع موسیقی از ایران سرچشمه گرفت، اما موسیقی آسیای میانه، افغانستان، پاکستان، جمهوری آذربایجان، ارمنستان، ترکیه و یونان نیز متاثر از موسیقی ایرانی بود.

آشنایی با انواع سازهای سنتی

موسیقی سنتی ایرانی که با نام‌های موسیقی اصیل ایرانی، موسیقی کلاسیک ایرانی و موسیقی کلاسیک شامل آلات موسیقی، آوازها و آوازها نیز شناخته می‌شود، از قبل از میلاد تا به امروز در بین مردم ایران رواج یافته است. امروزه درک آن آسان تر و آسان تر است.

دستگاه نمک

با توجه به اینکه تعداد زیادی از آثار موسیقی ایرانی مانند تصنیف، کوارتت و ... بر اساس این ساز خلق می شود، می توان گفت که این ساز یکی از بزرگترین سازهای موسیقی ایرانی به شمار می رود. حتی بسیاری از آهنگ های موسیقی نواحی ایران با آهنگ های مشابه اجرا می شود.

Ang mga panganal ng Shur kampų kampų ay: کاریشما، نغما، حزین، زیرکش سلمک، سلمک، ابوعطای بزرگ کامپلیس، مجلس افروز، دوبیتی، رضوی، شهناز، مثنوی، بیات کرد، ضرب اصول ایر شهر آشوب.

نام آهنگ های ساز شور عبارتند از: آواز ابوعطا، بیات ترک، افشاری، دشتی و بیات کرد.

نمونه موسیقی از متریال شور: بخشی از یاد ایام - آهنگساز: داریوش پیرنیاکان - هنرمند: محمدرضا شجریان

سه ابزار

این دستگاه را می‌توان یکی از قدیمی‌ترین دستگاه‌های موسیقی ایرانی دانست چرا که نسبت به سایر دستگاه‌ها نسب قدیمی‌تری دارد. این وسیله ای که در همه کشورهای مسلمان وجود دارد برای نشان دادن احساس غم در کار مناسبتر است.

نام گوشه های دستگاه سه گاه عبارتند از: سه گاه درآمد، شتر بل، جگنایی، کریمه، شاه ختایی، مثنوی، زابل، نفیر، مشی، مویه، بگت نگر، مخالف، نغمه و حزین.

ترانه های سازهای بلند: روح الله خالقی در کتاب «تفسیر موسیقی» می نویسد که آهنگ های بلند به شدت غمگین و حزن انگیز است و سه آهنگ غمگین را «آهنگ هایی می داند که ما را به یاد درد و رنج می اندازد». اجداد ایرانیان". همچنین آواز افشاری از نظر فواصل با این مقام ارتباط تنگاتنگی دارد اما در ردیف این دو مستقل از هم هستند و افشاری یکی از آیتم های دستگاه شاور است. برای دانلود بهترین آهنگ ها به سایت موزیک باران مراجعه نمایید.


ماشین تقاطع

این دستگاه مخصوص افراد سحرخیز طراحی شده است. اگر همیشه از علاقه مندان به موسیقی سنتی هستید، پیشنهاد می کنیم با گوش دادن به آهنگی که در واحد چهارگاه آماده شده است، صبح که از خواب بیدار می شوید با احساس خستگی و بی حوصلگی، انرژی خود را افزایش دهید.

اسامی گوشه های منظومه مربع عبارتند از: عوض، پیش زنگوله، نغمه، کریمه، مویه، شتر بل، زابل، بت نگار، فرود، حصار، مخالف، حاجی حسنی، موگلوب، نغمه، حزین، هادی، پهلوی، راجس. ، منصوری. ، لزگی، متن و حاشیه، رنگ شهر آشوب.

موزیک چهارگا: موسیقی چهارگا معمولاً سرشار از انرژی و قدرت است و از سبک منحصر به فردی پیروی می کند. در مقایسه با سازهای شور و ثگاه، لحظه ها نرم تر و شکننده ترند و حرکات مانند غزل عاشقانه است.

نمونه هایی از موسیقی روی دکور چهارگوه: اثر معروف سلام کسایی که در آلبوم صبحگاهی علیزاده اجرا شده، نمونه ای از موسیقی زیبا و پرطرفدار ایرانی در دکور چهارگوه، شاید همین است. بسیاری از شما این اثر را شنیده اید یا حداقل ریتم های آن در حافظه شما نقش بسته است.

دستگاه همایون

دستگاه همایون یکی از غمگین ترین هاست، بی شک غمگین تر از دشتی! همانطور که از نام ساز پیداست، حس سلطنت، شکوه و وقار در آهنگ وجود دارد. همچنین آهنگ ها و تصنیف های موسیقایی زیادی در مناطق مختلف ایران با این ساز اجرا می شود که حتی یکی از رایج ترین نمونه های این ساز را می توان موسیقی زورخانه دانست.

نام گوشه های خانه همایون عبارت است از: چکوک، بیداد، نی داود، عشق، باوی، ابوالچاب، راوندی، موره، لیلی و مجنون، طرز، نوروز عرب، نفیر، فاران، زابل، بیت عجم، آرال و دناسری. ، شوشتری. ، منصوری، مواریان، بختیاری، مولف، دلنواز، جمدران، نیریس، نام های صوفیانه.

آهنگ هایی از آهنگسازی همایون: آهنگ شوشتر و آواز ترس اصفهان نیز در این تصنیف گنجانده شده است. روح الله خالگی ترانه همایون را اینگونه توصیف کرد: باشکوه، مجلل و آرام، در عین حال مؤثر و جذاب، برازنده و زیبا.

نمونه ای از موسیقی در ساز همایون: آهنگ: هوای گریه (همایون-شستری) - آهنگساز: محمدجواد ضرابیان - خواننده: همایون شهزاریان

دستگاه ماهواره ای

این دستگاه برخلاف دستگاه همایون دارای آهنگ هایی شاد و شادتر و سرشار از شور زندگی است. آهنگ های موجود در دستگاه شما مطمئنا احساس خوبی به شما می دهد و شما را شاداب می کند. پس اگر دوست دارید هنگام غمگینی به آهنگ های نشاط آور گوش دهید، آهنگ های دستگاه ماهور را گوش دهید.

اسامی گوشه های منظومه ماهور بدین شرح است: درآمد، افتتاحیه، ارائه، داد، مجلس افروز، دخلی، خسروانی، خاوران، تربانی، نیشابورک، طوسی، مرادخانی، فیلی، حصار ماهور، زیرافکند، نیریز، کریا، عراق. , حزین, کاریزما , زنگوله, راک هندی, راک کشمیر, راک عبدالله, راک کاریزما, راک سفیر, مثنوی, ساقی نامه.

صدای واحد ماهور: واحد ماهور حس «شجاعت، شادی و امید» را دارد. آهنگ ماهور به عنوان آهنگی «موقعی» توصیف می شود که خواننده می تواند با انتخاب شعر مناسب به آن «اهمیت» بیافزاید. با این حال داریوش صافوت از فرمرز پایور گزارش می دهد که برخی از گوشه و کنار ماهور نیز فضای یاس و حتی عذاب دارد.

نمونه ای از آهنگ در دستگاه ماهور آهنگ: مرغ سحر - آهنگساز: مرتضی نی داوود - صدا: محمدرضا شجریان

دستگاه نوا

اگر بخواهیم این دستگاه را به زبان ساده تعریف کنیم، باید بگوییم که دستگاه نوا نه چندان شاد و نه چندان غمگین است. از نظر کانفیگ این دستگاه شبیه دستگاه شور است اما مدولاسیون تن در آن با دستگاه شور متفاوت است. این دستگاه به صورت مفصل و جامع توضیح داده شده است.

اسامی گوشه های نظام جدید عبارتند از: عجمان، کاریشما، گردانیه، بیات رجه، اشک، محیر، حزین، زنگوله، نهفت، گوش، عشیران، نیشابورک، عراق، مجلسی، خجسته، حسینی، بسلیک، رهوی، آواز مشیعی. ؛ ناگویا، نریز

داریوش طلایی نیز بر اساس تحقیقات خود عنوان کرد که ساز نوا را می توان از لحاظ مدالیته در گروه آواز دشتی قرار داد. اگرچه دشتی معمولاً دردناک‌تر است، اما دستگاه نوا حسی متفاوت از سایر دستگاه‌ها دارد. این وسیله حالت آرامش و راحتی دارد و خاصیت عرفانی نیز دارد.

نمونه ای از یک قطعه موسیقی در دستگاه نوا: قطعه: چرا رفتی؟ - آهنگساز: تموس پورناظری - خواننده: همیون شجریان

دستگاه های سینه سمت راست

رست پنجگاه یانترا یکی از سازهای بازمانده ایرانی است که متاسفانه آهنگ های زیادی ساخته نشد. یانترا رست پنجگاه شبیه ساز ماهور است با این تفاوت که این ساز از نظر لفظ، پایان و توقف و نت های شهید با ماهور تفاوت دارد.

بین خرده فروشان و مردم پنچگا یعنی: عوض، اوتاکامانی و ناخوس، سنگوله، نغمه، خسروانی، روحافسا، پروانه، پنگ گا، عشاق، نیریس، زا بول، بیات عجم، بحر نور، کرشه، منصوری، تارس مبارکه، سپهار، ویدئو. محیر، آشوراوند، اصفهانک، حصین، باغ شوشتری، نوروز عرب، نوروز صبا، نوروز قره، نافر، فرنگ، ابوالچپ، راوندی، لیلی و مجنون، طرز، ماواره النهار، راک هند عبدالله، فرود، نیریز صغیر، نیریز کبیر. .

نمونه هایی از موسیقی در پنجگاه راست: آهنگساز: سمن بویان - آهنگساز: کیهان کلهر - خواننده: محمدرضا شجریان.

خلاصه

همانطور که در این مقاله اشاره شد، موسیقی سنتی ایرانی شامل سازها، آوازها و آوازهایی است که از هزاران سال قبل از میلاد مسیح تا به امروز در میان مردم رواج داشته است. در ایران باستان موسیقی در بالاترین سطح بود زیرا معتقد بودند موسیقی صدای خداست. در این مقاله سعی کردیم شما را با نوع موسیقی اصیل ایرانی و انواع سازها و سبک ها آشنا کنیم.